Sciòpero

S.M. — Anca Sçòpero.
|| 1. Event de ferm de l'atività lavorativa, fad come forma de protesta.

Etimologia:

Da l'italian sciopero, a sòa vòlta dal verb scioperare, derivad dal latin exoperāre, "desmèter de lavorar".

Trascricion fonémica ^{(sqiça qui)}:
· šɔpërọ

Pronóncia:
(La pronóncia l'è trada fœ dal modell general e la se basa miga su de datî efetîv)
· Occidental: AFI [ˈʃɔpɐɾu], [ˈsjɔpɐɾu]
· Oriental: AFI [ˈʃɔpɛɾo], [ˈsjɔpɛɾo]

· Piemonteis: AFI [ˈsjɔpeɾu]
· Lígur: AFI [ˈʃɔpɛɾu]
· Emilian: AFI [ˈʃɔpɛɾɔ], [ˈsjɔpɛɾɔ]
· Romagnœl: AFI [ˈʃɔpɛɾɔ], [ˈsjɔpɛɾɔ]

Gèner e númer:
Mascolin plural: Sciòperî (Sçòperî).
Femenin singolar: —.
Femenin plural: —.

Variaînt gràfiqe stòriqe:
Siòpero.


Traduciôn:
Italian: Sciopero; Occitan: Grèva; Catalan: Vaga; Francés: Grève; Castigłan: Huelga; Portugués: Greve; Galician: Folga; Asturian: Fuelga, Güelga; Rumén: Grevă; Inglés: Strike.