Filhœl

S.M. — Anca Fiœl. —Dialetalment Fiòl.
|| 1. La creatura derivada de la reproducion de do animaîl, chamaîd genitoîr.

Etimologia:
Del latin filiŏlum, diminutiv de filium, medem significad.

Transcricion fonémica ^{(squiça quí)}:
· fjö(l)

Pronóncia:
· Occidental: AFI [fjøː]
· Oriental: AFI [fjøl]
· Nòrd-Oriental, cremasc, cremonés: AFI [fjol]

Gèner e númer:
Mascolin plural: Filhœîl.
Femenin singolar: Filhœla.
Femenin plural: Filhœle.

Variaînt gràfique stòrique:
Fioeul, Fioeu, Fiœu, Fiöl, Fieu, Fieul.

Traducion:
Italian: Figlio; Occitan: Filh; Catalan: Fill; Francés: Fils; Castilhan: Hijo; Portugués: Filho; Galician: Fillo; Rumén: Fiu; Inglés: Son.