Preson

S.M.
|| 1. Lœg endovè li persone li vén serrade sú per portar-g via la libertà sota orden d'una autorità competenta.
|| 2. Metaforicament, qualsevœl condicion que la pròvoca privacion de libertà o el sentiment de la medema.

Etimologia:
Dal francés prison, dal latin prehensionem, derivad de prehendĕre, "cłapar".

Transcricion fonémica ^{(squiça quí)}:
· prẹzọ(ŋ)

Pronóncia:
· Occidental: AFI [preˈzuŋ], [priˈzuŋ]
· Oriental: AFI [preˈzu], [priˈzu]
· Nòrd-Occidental: AFI [priˈzuɲ]
· Nòrd-Oriental: AFI [priˈzun]
· Setentrional: AFI [preˈzoŋ]
· lodesan: AFI [pɾeˈzɔn]
· Piemontés: AFI [pəɾˈzuŋ]
· Emilian: AFI [pɐɾˈzoŋ], [pɐɾˈzuŋ]
· Lígur: AFI [preˈzuŋ]

*dialetalment l'è presenta la forma cond metàtesi de /pre/ envers a /per/ cond vocal neutralizada, que l'è típica del blòc identitari Piemontés e Emilian. Questa forma però la g'ha miga de trovar spaci end el scríver.

Gèner e númer:
Mascolin plural: Presôn o Presoîn.
Femenin singolar: —.
Femenin plural: —.

Variaînt gràfique stòrique:
Prisun, Presú, Prisú, Prizú, Prison, Prexón, Perzon, Përzon.

Sinònîm:
Cataboia, Galera, Càrcer.

Traduciôn:
Italian: Prigione; Occitan: Preson; Catalan: Presó; Francés: Prison; Castilhan: Prisión; Portugués: Prisão; Galician: Prisión; Rumén: Închisoare; Inglés: Prison, Jail.