Alt

Adj.
|| 1. De alteça modesta o granda.
|| 2. Grand.

Etimologia:
Dal latin altum, participi passad de alĕre, "allevar".

Trascricion fonémica ^{(sqiça qui)}:
· (v)ąlt, (v)ǫlt, awt, ąt

Pronóncia:
La pronóncia del ness al+consonant l'è extremament variàbel e de difícil classificacion. La fonética representada qui sota l'è detagłada, ma miga completa. L'è possíbel trovar end una zòna forme fonétiqe típiqe de un'altra.

· Occidental: AFI [(v)alt], [(v)olt], [ɔlt]
· Oriental: AFI [alt], [olt]
· Nòrd-Oriental: AFI [aft]
· Nòrd-Oriental, verbanés, novarés: AFI [awt]
· texinés: AFI [ɛlt]
· bustòc: AFI [ˈvɔltu]
· lodesan, texinés: AFI [ˈvɔlte]

· Piemontés: AFI [awt], [at]
· Lígur: AFI [ˈawtu], [ˈatu], [ˈatɛ] (Alto)
· Emilian: AFI [at], [alt], [ɛlt], [ælt]
· Romagnœl: AFI [ˈɛɐlt], [ælt]

Gèner e númer:
Mascolin plural: Aîlt.
Femenin singolar: Alta.
Femenin plural: Alte.

Traduciôn:
Italian: Alto; Occitan: Aut, Naut; Catalan: Alt; Francés: Haut; Castigłan: Alto; Portugués: Alto; Galician: Outo; Rumén: Înalt; Inglés: High.