Ensimunid

Adj., S.M. — Dialetalment Simunid.
|| 1. Persona miga bona de rexonar e de rènder-s cumpt de quell qe la dis e la fa.

Etimologia:
Probabelment derivad da semo, agetiv derivad da l'italian scemare, "desminuir, mancar".

Trascricion fonémica ^{(sqiça qui)}:
· (ẹn)šimŭniː(t), (ën)šimŭniː(t)

Pronóncia:
(La pronóncia de questa paròla l'è basada en sul modell general e miga da datî efetîv)

· Occidental: AFI [(in)simyˈniː(t)]
· Oriental: AFI [(en)simyˈniːt], [(en)simiˈniːt]
· Nòrd-Oriental: AFI [(in)simuˈniː(t)]
· Nòrd-Occidental: AFI [(ɐn)ʃimyˈniː(t)]
· Prealpin: AFI [(ɛn)himyˈniːt], [(ɛn)himiˈniːt]

Gèner e númer:
Mascolin plural: Ensimunîd (Simunîd).
Femenin singolar: Ensimunida (Simunida).
Femenin plural: Ensimunide (Simunide).

Sinònim:
Semo.

Traduciôn:
Italian: Scimunito, Scemo; Occitan: Estúpid; Catalan: Ximple, Toix; Francés: Sot; Castilhan: Tonto; Portugués: Tolo, Tonto; Galician: Tonto; Asturian: Tontu; Rumén: Prost; Inglés: Foolish, Silly.