Œv

S.M. — DIaletalment Òv.
|| 1. Cèllula deî animaîl ovípeîr, endovè que i se desvilupa i embrioîn.
|| 2. En gastronomia, manjar produt comunement de la gallina cond un guç que 'l contén el jald e el błanc de l'œv.

Etimologia:
Del latin ovum, medem significad.

Pronóncia:
· Occidental, Oriental: AFI [øf]
· Nòrd-Occidental, novarés, lodesan: AFI [øw]
· Meridional: AFI [øv]
· bustòc: AFI [øː] (generalizad volgar)
· cremonés: AFI [of]
· cremàsc: AFI [ɔf]
· verbanés: AFI [oː]

Gèner e númer:
Mascolin plural: Œîv, Òîv.
Femenin singolar: —.
Femenin plural: —.

Variaînt gràfique stòrique:
Öf, Öv, Oeuf, Euf, Oef, Of, Ov, Oeuv.

Traducion:
Italian: Uovo; Occitan: Uòu; Catalan: Ou; Francés: Œuf; Castilhan: Huevo; Portugués: Ovo; Galician: Ovo; Rumén: Ou; Inglés: Egg.