Vint

Adj.Num. — Anca Vinti.
|| 1. Númer que 'l riva dòp del dexnœv e prima del vintun, "20".

Etimologia:
Del latin vinti, medem significad.

Prononça:
· Occidental, Lombardo-emilian: AFI [vint], [vĩnt]
· Oriental, Nòrd-Occidental: AFI [vent], [ven]
· Oriental: AFI [ˈvinte], [ˈvente]
· Setentrional, Nòrd-Oriental, bergamasc, novarés: AFI [ˈvinti]
· texinés, bergalhòt: AFI [vinʧ]

Variaînt gràfique stòrique:
Vent, Vente, Vinte, Vincc.

Traducion:
Italian: Venti; Occitan: Vint; Catalan: Vint; Francés: Vingt; Castilhan: Veinte; Portugués: Vinte; Galician: Vinte; Rumén: Douăzeci; Inglés: Twenty.