Sapa

S.F.
|| 1. Instrument agrícol fad cond płu d'una lama que 'l servéss per scavar li còlle del terrén.

Etimologia:
Del latin sappa, probabelment d'origen prelatina.

Transcricion fonémica ^{(squiça quí)}:
· śapă

Pronóncia:
· Occidental, Oriental: AFI [ˈsapa], [ˈsapɑ]
· Occidental: AFI [ˈtsapa], [ˈtsapɑ]
· Prealpin: AFI [ˈhapa], [ˈhapɑ]
· Meridional: AFI [ˈsapɛ]

Gèner e númer:
Femenin plural: Sape.
Mascolin singolar: Sapon.
Mascolin plural: Sapoîn.

Variaînt gràfique stòrique:
Sappa, Zappa, Zapa, Hapa.

Traducion:
Italian: Zappa; Occitan: Sapa (?); Catalan: Aixada; Francés: Houe; Castilhan: Azada; Portugués: Enxada; Galician: Aixada; Rumén: Sapă; Inglés: Hoe.