Venerdí

S.M. — Dialetalment Venderdí, Vèner o Vendre.
|| 1. Qüint dí de la setmana, precedent al Sàbet e següent al Jovedí.

Etimologia:
Del latin Venĕris diem, "dí de Vèner".

Transcricion fonémica ^{(squiça quí)}:
· (v)ęn(d)ërdẹ, vęnër, vɛndri

Pronóncia:
· Occidental, bergamasc: AFI [(v)ɛnɛɾˈdi], [(v)ɛnɐɾˈdi]
· Oriental: AFI [(v)ɛnɛɾˈde], [(v)enɛɾˈde]
· Meridional, Nòrd-Oriental: AFI [vɐnɐɾˈdi]
· Nòrd-Occidental, Lombardo-emilian: AFI [venɐɾˈdi]
· Nòrd-Occidental, bustòc: AFI [vɛɾnɐɾˈdi], [vɛɾnaˈdi]
· Setentrional, bergalhòt: AFI [vɛndɐɾˈdi]
· Nòrd-Oriental, novarés: AFI [ˈvɛnɛɾ], [ˈvɛnɐɾ]
· Lombardo-emilian: AFI [(v)ɛnɐɾˈde]
· bagòss: AFI [(v)ɛndɛɾˈdi]
· novarés: AFI [ˈvɛndɾi]

Gèner e númer:
Mascolin plural: Venerdí (Venderdí, Vèner, Vendre).
Femenin singolar: —.
Femenin plural: —.

Variaînt gràfique stòrique:
Venerdé, Enerdé, Enerdí, Enardí, Venardí, Vernerdí, Vernerdé, Vernadí.

Traducion:
Italian: Venerdí; Occitan: Divendres; Catalan: Divendres; Francés: Vendredi; Castilhan: Viernes; Portugués: Sexta-feira; Galician: Venres; Rumén: Vineri; Inglés: Friday.