Domínica

S.F. — Dialetalment Dumínica.
|| 1. Últim e dí de la setmana númer sèt, precedent al Lunedí e següent al Sàbet.

Etimologia:
Del latin dominĭca (dies), "(dí) del Signor".

Transcricion fonémica ^{(squiça quí)}:
· dọmẹn(ẹ)ċă, dymẹn(ẹ)ċă

Pronóncia:
· Occidental: AFI [duˈminika], [doˈminika], [duˈminikɑ], [doˈminikɑ]
· Oriental: AFI [dyˈminika], [dyˈminikɑ]
· Nòrd-Occidental, Lombardo-emilian: AFI [duˈmɛnika], [duˈmɛnikɑ]
· Nòrd-Oriental: AFI [doˈmenekɑ], [doˈmɛneɡɑ]
· Setentrional: AFI [duˈmɛn(e)ɡa], [duˈmɛn(ɛ)ɡɑ]
· Meridional: AFI [duˈmiŋkɑ], [duˈmɛŋkɑ]

Gèner e númer:
Femenin plural: Domínique (Dumínique).
Mascolin singolar: —.
Mascolin plural: —.

Variaînt gràfique stòrique:
Domenega, Dumenega, Domènega, Dümeniga, Domeniga, Dumeniga, Domenica, Domenga, Dumenga, Dümenica.

Traducion:
Italian: Domenica; Occitan: Dimenge; Catalan: Diumenge; Francés: Dimanche; Castilhan: Domingo; Portugués: Domingo; Galician: Domingo; Rumén: Duminică; Inglés: Sunday.