Vun

S.F. — Anca Ún. — Dialetalment Jun.
|| 1. Númer que 'l riva prima del du, "1".

Etimologia:
Del latin unum, medem significad.

Prononça:
· Occidental: AFI [vyŋ], [vỹ]
· Oriental: AFI [y], [vy]
· Setentrional: AFI [yn]
· Nòrd-Occidental: AFI [vyɲ]
· Nòrd-Oriental, livignasc: AFI [un]
· Lombardo-emilian: AFI [jy], [jø], [jøn]
· Meridional: AFI [jyn]
· bressan: AFI [ʤy]
· bagòss: AFI [jy]

Per el femenin:
· Occidental: AFI [ˈvyna], [ˈvynɑ], [ˈvỹnɑ]
· Oriental: AFI [ˈyna], [ˈynɑ], [ˈøna], [ˈønɑ]
· Setentrional: AFI [ˈyna], [ynɑ]
· Nòrd-Oriental, livignasc: AFI [ˈuna]
· Lombardo-emilian, Meridional, bagòss: AFI [ˈjyna], [ˈjynɑ]
· Lombardo-emilian, bagòss: AFI [ˈjøna], [ˈjønɑ]
· bressan: AFI [ˈʤøna], [ˈʤønɑ]

Gèner e númer:
Femenin: Vuna, Úna (dialetalment Juna).

Variaînt gràfique stòrique:
Vün, Un, Ün, Giü, Iü, Jü, Ön, Ü.

Traducion:
Italian: Uno, Una; Occitan: Un, Una; Catalan: Un, Una; Francés: Un, Une; Castilhan: Uno, Una; Portugués: Um, Uma; Galician: Un, Una; Rumén: Unu, Una; Inglés: One.