Vintun

Adj.Num. — Dialetalment Vintïun.
|| 1. Númer cardinal formad de vint płu vun, "21".

Etimologia:
Del lombard vint e ún o de vinti e ún, medem significad.

Prononça:
· Occidental, Lombardo-emilian: AFI [vinˈtyŋ], [vinˈtỹŋ]
· Oriental: AFI [vinˈty]
· Nòrd-Oriental: AFI [vintiˈun]
· Nòrd-Occidental: AFI [vinˈtyɲ]
· Meridional: AFI [vɛnˈtyŋ]
· Lombardo-emilian: AFI [vinˈtøŋ]
· poscłavin, livignasc: AFI [vinˈtun]
· bergalhòt: AFI [vinˈʧyn]
· bustòc: AFI [vɛnˈtø]
· gardesan: AFI [vintiˈuno]

Variaînt gràfique stòrique:
Vintü, Vintiun, Ventun, Vintön, Vintün, Vinciün.

Traducion:
Italian: Ventuno; Occitan: Vint-e-un; Catalan: Vint-i-un; Francés: Vingt-et-un; Castilhan: Veintiuno; Portugués: Vinte e um; Galician: Vinte e un; Rumén: Douăzeci și unu; Inglés: Twenty-one.