Mercoldí

S.M. — Dialetalment Mercoledí o Mèrcol.
|| 1. Terç dí de la setmana, precedent al Jovedí e següent al Martedí.

Etimologia:
Del latin tard mercuri diem, "dí de Mercuri".

Transcricion fonémica ^{(squiça quí)}:
· mërkọɫ(e)dẹ, męrkọɫ

Pronóncia:
· Occidental, bergamasc: AFI [mɛɾkulˈdi], [mɛɾkuleˈdi]
· Oriental: AFI [mɛɾkulˈde], [mɛɾkolˈde], [mɛɾkolɛˈde]
· Meridional, bergalhòt: AFI [mɐɾkulˈdi]
· Nòrd-Occidental, Nòrd-Oriental, Setentrional, bagòss: AFI [mɛɾkuɾˈdi]
· Nòrd-Oriental, novarés: AFI [ˈmɛɾkul], [ˈmɛɾkoɾ]
· Nòrd-Oriental: AFI [ˈmɛɾkol], [ˈmɛɾkoɾ]
· livignasc: AFI [mɐɾkuɾˈdi]
· novarés: AFI [ˈmɛɾku]

Gèner e númer:
Mascolin plural: Mercoldí (Mercoledí, Mèrcoîl).
Femenin singolar: —.
Femenin plural: —.

Variaînt gràfique stòrique:
Mercordí, Mercurdí, Mercoldé, Mercordé, Mèrcol, Mercor.

Traducion:
Italian: Mercoledí; Occitan: Dimècres; Catalan: Dimecres; Francés: Mercredi; Castilhan: Miercoles; Portugués: Quarta-feira; Galician: Mércores; Rumén: Miercuri; Inglés: Wednesday.