Botelha

S.F.
|| 1. Contenidor per elemeînt líqüiîd solitament fad de vedre o de plàstica, cond una forma a cilindre que en su la part alta, envers a la avertura, el se strenj.

Etimologia:
Del francés (antic) bouteille, del latin bu(t)ticŭla, let. "botella", çoè "bòta picennina".

Transcricion fonémica (squiça quí):
· bọʎăbọtẹʎă

Pronóncia:
· OccidentalAFI [boˈtɛʎa], [buˈtɛʎa], [boˈtɛʎɑ], [buˈtɛʎɑ]
· Oriental, Meridional: AFI [boˈtiʎa], [buˈtiʎa], [boˈtiʎɑ], [buˈtiʎɑ]

Gèner e númer:
Femenin plural: Botelhe.
Mascolin singolar: Botelhon.
Mascolin plural: Botelhoîn.

Sinònim:
Bòça.

Variaînt gràfique stòrique:
Bottiglia, Butiglia, Botiglia, Butilia, Botilia, Botteja, Buteja, Botteglia, Boteglia.

Traducion:
Italian: Bottiglia; Occitan: Botelha; Catalan: Ampolla; Francés: Bouteille; Castilhan: Botella; Portugués: Botelha, Garrafa; Galician: Botelha, Garrafa; Rumén: Sticlă, Botelie; Inglés: Bottle.

Nessun commento:

Posta un commento

Inxubéss quí el tò messaj