Sangłot

S.M. — Anca Sangłut. — Dialetalment Salhut o Salhúter.
|| 1. Contracion simultània, involontària, deî múscoîl constritoîr de la glòtide e del diaframa.

Etimologia:
Sangłot e Sangłut: del latin singŭltum, cond metàtesi a singlŭttum, passad per el francés antic sanglot, medem significad.
Salhut e Salhúter: probabelment de subglŭttum cond una palatalizacion del nex latin <gl>.

Transcricion fonémica ^{(squiça quí)}:
· sanǵọt, sanǵǫt, sang(l)ọt, sanglǫt, sënglöt
· sanǵÿt, sanǵyś, sang(l)yt, sangjyt, sandÿć
· sa(j)it, sajut
· saütër

Pronóncia:
· Occidental: AFI [sanˈʤut]
· Oriental: AFI [saŋˈɡlɔt]
· Nòrd-Occidental, novarés: AFI [sanˈʤyt]
· Nòrd-Oriental: AFI [saŋˈɡlot]
· Setentrional, Nòrd-Oriental: AFI [saŋˈɡlut]
· Setentrional: AFI [saˈjut] (salhut)
· Meridional: AFI [zʤɐt], [zʤɛt], [saŋˈɡøs]
· Lombardo-emilian: AFI [sanˈdøʧ], [sanˈdyʧ]
· Prealpin: AFI [haŋˈɡlot], [haŋˈɡlut], [hɛŋˈɡløt]
· valtellinés, bergamasc: AFI [saŋˈɡot]
· lodexan: AFI [saŋˈɡyt]
· lequés: AFI [saˈjit] (salhut)
· milanés: AFI [saˈyteɾ], [saˈytɐɾ] (salhúter)
· bustòc: AFI [saˈutɐɾ] (salhúter)
· texinés: AFI [sanˈʤøt], [sanˈʤyts]
· verbanés, valsesian: AFI [saŋˈɡjut]
· novarés: AFI [sadˈdiʧ(i)]
· bressan: AFI [sanˈʤɔt], [sanˈʤot]

Gèner e númer:
Mascolin plural: Sangłoît, Sangłuît (Salhuît, Salhúteîr).
Femenin singolar: —.
Femenin plural: —.

Variaînt gràfique stòrique:
Sangiot, Sangiut, Sangiüt, Sanglòt, Sanglot, Sangot, Sangut.

Traducion:
Italian: Singhiozzo; Occitan: Sanglot; Catalan: Sanglot, Singlot; Francés: Sanglot, Hoquet; Castilhan: Sollozo; Portugués: Soluço; Galician: Salouco; Rumén: Suspin; Inglés: Sob.