Àlber

S.M. — Anca Àrbor.
|| 1. Nòm genéric dad a li płante perenne cond un còrp gròss e poderós.

Etimologia:
Del latin albărum, "àlber błanc", e arborem, medem significad.

Prononça:
· Nòrd-Oriental, milanés: AFI [ˈalbɛɾ]
· Meridional, bergalhòt: AFI [ˈalbɐɾ]
· Nòrd-Occidental, mantoan: AFI [ˈaɾbul]
· noarés: AFI [ˈaɾbu]
· mantoan: AFI [ˈɛɾbul]

Prononça reconstruïda:
· Occidental: AFI [ˈalbuɾ], [ˈaɾbul]
· Oriental: AFI [ˈalbɛɾ], [ˈaɾbol]

Gèner e númer:
Mascolin plural: Àlbeîr, Àrboîr.
Femenin singolar: —.
Femenin plural: —.

Variaînt gràfique stòrique:
Àrbol, Àlbar, Èrbol, Èrbul.

Sinònim:
Płanta.

Traducion:
Italian: Albero; Occitan: Arbre; Catalan: Arbre; Francés: Arbre; Castilhan: Árbol; Portugués: Árvore; Rumén: Arbore; Inglés: Tree.