Oint

Adj., S.M.
|| 1. Spòrc de matéria grassa.
|| 2. Matéria grassa semi-líqüida.

Etimologia:
Del latin unctum, derivad de ungĕre, "ointar".

Prononça:
· Occidental, Oriental: AFI [ont], [unt]
· Occidental: AFI [onʧ], [unʧ]
· Oriental: AFI [uːt]
· bergalhòt, poscłavin: AFI [ˈojnt]

* dialetalment e en tut el territòri lombardòfon, se pœl anca trovar la forma prostética cond la V~ inicial, prononciada [v].

Gèner e númer:
Mascolin plural: Oînt.
Femenin singolar: (adj) Ointa.
Femenin plural: (adj) Ointe.

Variaînt gràfique stòrique:
Vont, Vunt, Voncc, Vonch, Vunch, Vuncc, Uncc, Ont, Unt, Ut.

Traducion:
Italian: Unto; Occitan: Onch; Catalan: Untat, Unt; Francés: Oint; Castilhan: Unto; Portugués: Unto; Galician: Unto; Rumén: Unt; Inglés: Tip.