Gramf

S.M. — Anca Gamf.
|| 1. Moviment involontari d'una part del còrp (comè î braîç o li gambe) derivad d'una contracion deî múscołî o deî neîrv.
|| 2. Dolor derivad d'una contracion involontària deî múscołî que 'l riva de colp e en manera inaspeitada.

Etimologia:
Del germànic krampf.

Prononça:
· Occidental, Nòrd-Oriental: AFI [raɱf]
· Oriental: AFI [ɡaɱf]
· Nòrd-occidental: AFI [ˈraɱfi]
· Lombardo-emilian, Nòrd-Oriental, bergamasc, poscłavin: AFI [ɡɾaɱf]
· bergamasc: AFI [zɡɾaɱf]
· bustòc: AFI [ˈraɱfu]
· bergalhòt: AFI [ˈɡɾaɱfja] (femenin)

Gèner e númer:
Mascolin plural: Graîmf.
Femenin singolar: Gràmfia (bergalhòt).
Femenin plural: Gràmfie (bergalhòt).

Variaînt gràfique stòrique:
Ramf, Ranf, Gamf, Ganf, Ramfu, Ranfu, Ramfi, Ranfi, Cramf.

Termeîn derivaîd:
Engramfid.

Traducion:
Italian: Crampo, Spasmo; Occitan: Rampa, Espasme; Catalan: Rampa, Espasme; Francés: Crampe, Spasme; Castilhan: Calambre, Espasmo; Portugués: Cãibra, Espasmo; Rumén: Crampe, Spasme; Inglés: Cramp, Spasm.