Engamfid

Adj. — Anca Engramfid.
|| 1. Did de vergun qe 'l g'ha pòca habilità end el far quałcòs.

Etimologia:
Dal lombard gramf, del germànic krampf.

Pronóncia:
· Occidental, Nòrd-Oriental: AFI [iŋɡaɱˈfiː], [iŋɡɾaɱˈfiː]
· Oriental: AFI [iŋɡaɱˈfit], [eŋɡaɱˈfit], [ɛŋɡaɱˈfit], [iŋɡɾaɱˈfit], [eŋɡɾaɱˈfit]

Gèner e númer:
Mascolin plural: Engamfîd.
Femenin singolar: Engamfida.
Femenin plural: Engamfide.

Variaînt gràfiqe stòriqe:
Engamfit, Enganfit.

Traducion:
Italian: Goffo; Occitan: Maldestre; Catalan: Imperit; Francés: Gauche; Castigłan: Torpe; Galician: Torpe; Portugués: Desajeitado; Asturian: Cabileñu; Rumén: Stângaci; Inglés: Clumsy.