Madur

Adj.M. — Anca Marud. — Madura, Maruda.
|| 1. Did deî òrgaîn vegetaîl que i è rivaîd al culmen del sò desvilup fisiològic.
|| 2. Did del quałcòs rivad al màssim en qualità o capacità end un desvilup d'un comportament.

Etimologia:
Del latin maturum, medem significad.

Prononça:
· Occidental: AFI [maˈɾyː]
· Oriental, Meridional: AFI [maˈdyɾ]
· Setentrional, Meridional, bergamasc: AFI [maˈɾyt]
· Setentrional: AFI [maˈduɾ], [maˈɾu]
· Nòrd-Oriental: AFI [maˈduɾ], [maˈyɾ]
· gardesan: AFI [maˈuɾ]

Per el femenin:
· Occidental, bergamasc: AFI [maˈɾyda], [maˈɾydɑ]
· Oriental, Meridional: AFI [maˈdyɾa], [maˈdyɾɑ]
· Setentrional: AFI [maˈɾuda], [maˈɾudɑ]
· Nòrd-Oriental: AFI [maˈduɾa], [maˈyɾa]
· gardesan: AFI [maˈuɾa]
· noarés: AFI [maˈɾua], [maˈɾuɑ]

Gèner e númer:
Mascolin plural: Maduîr, Marûid.
Femenin singolar: Madura, Maruda.
Femenin plural: Madure, Marude.

Variaînt gràfique stòrique:
Madür, Marüd, Marüt, Maduur, Maruu.

Traducion:
Italian: Maturo; Occitan: Madur; Catalan: Madur; Francés: Mûr, Mature; Castilhan: Maduro; Portugués: Maduro; Galician: Maduro; Rumén: Matur; Inglés: Mature.