Policia

S.F.
|| 1. Òrgan cond el poder executiv d'un stait e qe 'l g'ha come dover principal l'eliminacion de tute li cause qe li pœl condicionar la vita tranquilla de la società e la convivença entrà i citadîn.
|| 2. Polizia. — Varda Polizia.

Etimologia:
Definicion 1: del latin politīa, del greg polítes, "citadin".
Definicion 2: de l'italian pulizia, derivad de pulire, del latin polīre, "netar".

Pronóncia:
· Occidental: AFI [poliˈtsia], [puliˈtsia], [poliˈtsiɑ], [puliˈtsiɑ]
· Oriental, Meridional: AFI [poliˈsia], [puliˈsia], [poliˈsiɑ], [puliˈsiɑ]
· Nòrd-Occidental: AFI [poɾiˈtsia], [puɾiˈtsia], [poɾiˈtsiɑ], [puɾiˈtsiɑ]

Gèner e númer:
Femenin plural: Policie.
Mascolin singolar: —.
Mascolin plural: —.

Variaînt gràfiqe stòriqe:
Polizia, Pulizia, Polissia, Pulissia, Polizzia, Pulizzia, Polisía.

Traducion:
Italian: Polizia, Pulizia; Occitan: Policia, Neteja; Catalan: Policia, Neteja; Francés: Police, Nettoyage; Castilhan: Policía, Limpieza; Portugués: Polícia, Limpieza; Rumén: Poliție, Curățire; Inglés: Police, Cleanup.