Błot

Adj. — Błota.
|| 1. Que l'è sença covertura, sença vestiîd. — Varda anca Nud.

Etimologia:
Del germanic blōt, medem significad.

Prononça:
· Occidental, Oriental: AFI [bjut], [bjot]
· novarés: AFI [bjytːu]
· sondrasc: AFI [ʤut]
· poscłavin, livignasc: AFI [blut]

Per el femenin:
· Occidental, Oriental: AFI [ˈbjuta], [ˈbjutɑ], [ˈbjota], [ˈbjotɑ]
· novarés: AFI [ˈbjyta], [ˈbjytɑ]
· poscłavin, livignasc: AFI [ˈblutɑ]

El plural mascolin el patéss de metafonia: el digrama <oî> de błoît, de fait, el forma i pluraîl:
· Nòrd-Occidental: AFI [bjyt] (singolar [bjot])
· novarés: AFI [bjujt] (singolar [bjut])
· bergamasc: AFI [bjuʧ] (singolar [bjot])

Gèner e númer:
Mascolin plural: Błoît.
Femenin singolar: Błota.
Femenin plural: Błote.

Variaînt gràfique stòrique:
Biut, Biot, Blut, Blot, Biüt, Biòt.

Sinònim:
Nud.

Traducion:
Italian: Nudo; Occitan: Desnut; Catalan: Despullat, Nu; Francés: Nu; Castilhan: Desnudo; Portugués: Nu; Galician: Espido; Rumén: Desbrăcat; Inglés: Naked, Nude.